سنسورهای سوئیچ فتوالکتریک و سوئیچ‌های مجاورتی چیستند و در چه صنایعی کاربرد دارند؟
سنسور سوئیچ فوتوالکتریک نوعی حسگر است که از اثر فوتوالکتریک برای تشخیص استفاده می‌کند. این حسگر با ارسال پرتوی نور و تشخیص مسدود شدن پرتو، وجود و وضعیت جسم را تعیین می‌کند. فرآیند خاص آن به شرح زیر است: ۱. پرتوی انتشار: حسگر پرتوی نور منتشر می‌کند. ۲. سیگنال دریافتی: هنگامی که جسمی وارد مسیر نور می‌شود، نور مسدود یا پراکنده می‌شود و سیگنال نوری دریافت شده توسط حسگر تغییر می‌کند. ۳. پردازش سیگنال: حسگر سیگنال دریافتی را پردازش می‌کند تا وجود جسم، موقعیت و وضعیت جسم و سایر اطلاعات را تعیین کند. بر اساس روش تشخیص، می‌توان آن را به نوع پخشی، نوع بازتابنده، نوع بازتاب آینه‌ای، نوع ناودانی سوئیچ فوتوالکتریک و نوع فیبر نوری سوئیچ فوتوالکتریک تقسیم کرد.
نوع ضد پرتو شامل یک فرستنده و یک گیرنده است که از نظر ساختار از یکدیگر جدا هستند و هنگام قطع پرتو، تغییر سیگنال سوئیچینگ ایجاد می‌کنند، معمولاً به گونه‌ای که سوئیچ‌های فوتوالکتریک واقع در یک محور می‌توانند تا 50 متر از یکدیگر جدا شوند.
حسگر سوئیچ فوتوالکتریک عمدتاً برای مواردی که نیاز به تعیین وجود اشیاء، مکان اشیاء و وضعیت موقعیت وجود دارد، مانند تجهیزات مکانیکی خودکار در تشخیص مواد، خط مونتاژ در شمارش اقلام، دستگاه‌های فروش خودکار در تشخیص کالا، مناسب است، اما همچنین به طور گسترده در نظارت امنیتی، چراغ‌های راهنمایی، تجهیزات بازی و سایر زمینه‌ها نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
