پرده نوری با دقت بالا برای اندازه‌گیری و تشخیص

★ طراحی ابعاد ۳۶ میلی‌متر در ۳۶ میلی‌متر است. سنسور ایمنی می‌تواند از طریق سوکت هوا به کابل (M12) متصل شود.

★ تمام قطعات الکترونیکی از لوازم جانبی برندهای مشهور جهانی استفاده می‌کنند.

پرده نوری ایمنی عمدتاً از دو بخش تشکیل شده است: فرستنده و گیرنده. فرستنده، پرتوهای مادون قرمز ساطع می‌کند که توسط گیرنده دریافت شده و یک پرده نوری تشکیل می‌دهند. هنگامی که جسمی وارد پرده نوری می‌شود، گیرنده نوری بلافاصله از طریق مدار کنترل داخلی واکنش نشان می‌دهد و تجهیزات (مانند پانچ) را برای توقف یا هشدار کنترل می‌کند تا از ایمنی اپراتور محافظت کرده و عملکرد عادی و ایمن تجهیزات را تضمین کند.

چندین لوله فرستنده مادون قرمز در فواصل مساوی در یک طرف پرده نوری نصب شده‌اند و به همان تعداد لوله گیرنده مادون قرمز با همان ترتیب در طرف دیگر قرار گرفته‌اند. هر لوله فرستنده مادون قرمز دارای یک لوله گیرنده مادون قرمز مربوطه است و در همان خط مستقیم نصب شده است. هنگامی که هیچ مانعی بین لوله فرستنده مادون قرمز و لوله گیرنده مادون قرمز در همان خط مستقیم وجود نداشته باشد، سیگنال مدوله شده (سیگنال نوری) ساطع شده توسط لوله فرستنده مادون قرمز می‌تواند با موفقیت به لوله گیرنده مادون قرمز برسد. پس از اینکه لوله گیرنده مادون قرمز سیگنال مدوله شده را دریافت کرد، مدار داخلی مربوطه خروجی سطح پایینی می‌دهد. با این حال، در صورت وجود موانع، سیگنال مدوله شده (سیگنال نوری) ساطع شده توسط لوله فرستنده مادون قرمز نمی‌تواند به راحتی به لوله گیرنده مادون قرمز برسد. در این زمان، لوله گیرنده مادون قرمز نمی‌تواند سیگنال مدولاسیون را دریافت کند و خروجی مدار داخلی مربوطه سطح بالایی دارد. هنگامی که هیچ جسمی از پرده نوری عبور نمی‌کند، سیگنال‌های مدوله شده (سیگنال‌های نوری) ساطع شده توسط همه لوله‌های فرستنده مادون قرمز می‌توانند با موفقیت به لوله گیرنده مادون قرمز مربوطه در طرف دیگر برسند و باعث شوند همه مدارهای داخلی خروجی سطح پایینی داشته باشند. به این ترتیب، با تجزیه و تحلیل وضعیت مدار داخلی، می‌توان اطلاعاتی در مورد وجود یا عدم وجود یک شیء تشخیص داد.

۱. لازم است محیط خاص و عملکرد اپراتور در نظر گرفته شود. اگر دستگاه برش کاغذ باشد، اپراتور بیشتر وارد منطقه خطرناک می‌شود و نسبتاً به منطقه خطرناک نزدیک است، بنابراین تصادفات به راحتی رخ می‌دهند، بنابراین فاصله محورهای نوری باید نسبتاً کم باشد. پرده نوری (مثلاً: ۱۰ میلی‌متر). برای محافظت از انگشتان خود، پرده‌های نوری را در نظر بگیرید.

۲. به همین ترتیب، اگر تعداد دفعات ورود به منطقه خطرناک نسبتاً کاهش یافته یا فاصله افزایش یافته است، می‌توانید از کف دست (۲۰ تا ۳۰ میلی‌متر) محافظت کنید.

۳. اگر ناحیه خطرناک نیاز به محافظت از بازو دارد، می‌توانید یک پرده نوری با فاصله کمی بزرگتر (۴۰ میلی‌متر) انتخاب کنید.

۴. حداکثر محدودیت پرده نوری محافظت از بدن انسان است. می‌توانید پرده نوری با بیشترین فاصله (۸۰ میلی‌متر یا ۲۰۰ میلی‌متر) را انتخاب کنید.

این باید با توجه به دستگاه و تجهیزات خاص تعیین شود و می‌توان بر اساس اندازه‌گیری‌های واقعی نتیجه‌گیری کرد. به تفاوت بین ارتفاع پرده نوری ایمنی و ارتفاع حفاظتی پرده نوری ایمنی توجه کنید. [ارتفاع پرده نوری ایمنی: ارتفاع کل ظاهر پرده نوری ایمنی؛ ارتفاع حفاظتی پرده نوری ایمنی: محدوده حفاظتی مؤثر هنگام کار پرده نوری، یعنی ارتفاع حفاظتی مؤثر = فاصله محور نوری * (تعداد کل محورهای نوری - ۱)]

فاصله پرتو عبوری، فاصله بین فرستنده و گیرنده است. این فاصله باید با توجه به وضعیت واقعی دستگاه و تجهیزات تعیین شود تا بتوان پرده نوری مناسب‌تری انتخاب کرد. پس از تعیین فاصله تصویربرداری، طول کابل نیز باید در نظر گرفته شود.

این باید بر اساس روش خروجی سیگنال پرده نوری ایمنی تعیین شود. برخی از پرده‌های نوری ممکن است با سیگنال‌های خروجی تجهیزات دستگاه مطابقت نداشته باشند، که نیاز به استفاده از یک کنترلر دارد.

براکت L شکل یا براکت چرخان پایه را با توجه به نیاز خود انتخاب کنید.